Tuesday, January 25, 2011

CHOCOLATE! CZEKOLADA!

(Polish version below, wersja polska poniżej)

 
Can one imagine our world without this indulgence? There are countless varieties of chocolate goodies to eat in the world right now. In fact, in some spas you can have a chocolate procedure for the face and body and there are cosmetic brands that carry products containing cocoa bean extracts.

The beginnings of chocolate as a worldwide phenomenon are unfortunately bitter rather than sweet because it all started with the conquest of the Americas by the Europeans.

Historians associate the name of Hernan Cortes with bringing in the XVI century cocoa seeds from Central America to Europe together with a secret recipe for a drink made by the Aztecs and the Mayas. Actually, the full name of this rather sinister character was Hernan Cortes de Monroy y Pizarro. He was a Spanish conquistador who led an expedition that resulted in the fall of the Aztec Empire.  In this image we see the surrender of the Aztec Emperor Cauhtemoc (his name meant: "One That Has Descended Like an Eagle") to Cortes.



He was not the only cause of the demise of those people, as smallpox also played its grim role, but the focus of this post is supposed to be positive and uplifting.

I had the opportunity not long ago to visit a beautiful plantation in Jamaica where various plants are cultivated. They grow bananas there as well as sugarcane, pineapples and some cocoa trees. This is what a cocoa tree looks like:



The big dark pods contain seeds that are crushed and further processed until the final product makes it to our mouths. 

The original drink made by the natives was prepared out of crushed cocoa seeds and water and it was called "chocolatl". "Kakaw" however is the Mayan word for cocoa. The Aztecs actually took over the habit of drinking chocolate from the Mayas, but they added their own changes, like the addition of pepper, vanilla and dry flower petals which gave it a specific color: red, black or even white. The Spaniards made this drink similarly, but they would add sugar instead of pepper.  They managed to keep the recipe for this drink secret for 100 hundred years.

The first chocolate bar was made in 1819 in Switzerland in the factory belonging to François Louis Cailler. Once the chocolate frenzy started, there was no turning back.

Here are some examples of chocolate art. This picture shows a sculpture of Santa Claus in the window of a store in Warsaw (corner of streets Chmielna and Nowy Świat). The second picture was taken in the exact same location only one year later. It shows the chocolate sculpture of Ms. Snowflake and was taken in December of 2010.





A cup of hot chocolate is calling, so I have to wrap up this post.



Now, since it all started with the Mayas, therefore my next post will be about the Mayas and a visit that I paid to the ruins of one of their ancient cities in Mexico. Many thanks to http://www.uscts.com/  for help with the translation and research.
============================================
Czy można sobie wyobrazić świat bez tej przyjemności? Obecnie na świecie są niezliczone wręcz odmiany czekoladowych łakoci. W niektórych zakładach kosmetycznych robione są zabiegi na twarz i ciało z wykorzystaniem czekolady, a niektóre firmy kosmetyczne oferują produkty zawierające ekstrakty z ziaren kakao.

Początki czekolady jako światowego zjawiska są niestety gorzkie, a nie słodkie, bo wszystko zaczęło się od podboju Ameryki przez Europejczyków.

Historycy podają, że to Hernan Cortes przywiózł w XVI wieku ziarna kakao z Ameryki Środkowej do Europy wraz z tajnym przepisem na napój przyrządzany przez Azteków i Majów. Właściwie, to pełne imię i nazwisko tej dosyć ponurej postaci, to Hernan Cortes de Monroy y Pizarro. Był on hiszpańskim konkwistadorem, który poprowadził ekspedycję, która doprowadziła do upadku imperium Azteków. Na tym obrazie pokazano poddanie się władcy Azteków Cauhtemoca (jego imię oznaczało: "Ten, Który Zstąpił Jak Orzeł") Cortesowi.



Nie był on jednak jedyną przyczyną upadku tego ludu, bo ospa też odegrała swoją posępną rolę, ale nie będę się tu na ten temat rozpisywać, gdyż ten post ma być pozytywny i podnoszący na duchu.

Miałam niedawno okazję odwiedzić piękną plantację na Jamajce, gdzie hodowane są różne rodzaje roślin. Rosną tam bananowce, trzcina cukrowa, ananasy oraz kilka drzew kakaowca. Tak oto wygląda drzewo kakaowca:



Duże, czarne strąki zawierają ziarna, które są gniecione i poddawane dalszym procesom aż produkt końcowy trafia do naszej buzi. 

Pierwotny napój przygotowywany przez tubylców był robiony z rozgniecionych ziaren kakaowca i wody i nazywany był "chocolatl". "Kakaw" z kolei, to słowo z języka Majów oznaczające kakao. Aztekowie przejęli zwyczaj picia czekolady od Majów, ale wprowadzili do niego swoje modyfikacje w postaci dodatku pieprzu, wanilii i suchych płatków kwiatów, które nadawały mu specyficzny kolor: czerwony, czarny, lub nawet biały. Hiszpanie przyrządzali ten napój podobnie, ale dodawali cukier zamiast pieprzu. Udało im się zachować recepturę w tajemnicy przez 100 lat.

Pierwsza tabliczka czekolady została wyprodukowana w 1819 roku w Szwajcarii w fabryce należącej do François Louisa Caillera. Gdy czekoladowy szał już się zaczął, to nie było mowy o jego zatrzymaniu.

Tutaj są przykłady sztuki czekoladowej. To jest zdjęcie rzeźby Świętego Mikołaja znajdującej się na wystawie sklepu w Warszawie na roku ulic Chmielnej i Nowego Światu. Drugie zdjęcie zostało zrobione w dokładnie tym samym miejscu tylko rok później. Pokazuje ono rzeźbę Śnieżynki i zostało zrobione w grudniu 2010 roku.





Wzywa mnie filiżanka gorącej czekolady, więc muszę kończyć.



A skoro wszystko zaczęło się od Majów, to mój kolejny post będzie o Majach i wizycie, jaką złożyłam w ruinach jednego z ich starożytnych miast w Meksyku. Wielkie dzięki dla firmy http://www.uscts.com/ za pomoc w tłumaczeniu i poszukiwaniach.






       
 

Friday, January 14, 2011

Galindians - Galindowie

Galindians - Ancient Tribe Supported by the Powers of Numerous Gods.
(Polish version follows the English one - Wersja polska znajduje się pod angielską.)

"There are too many of us and there may not be enough food to feed everyone" - claimed the tribe male elders. Let us kill all newborn girls! We will spare the boys, as they will one day grow up to be warriors and protect our tribe from enemies. Women who hide their daughters will be punished by having their breast cut-off."

And so it was decided. Seeking vengeance against this cruel decision, the mothers went to a woman who was regarded by the Galindians as a priestess and they asked her for help with a scheme.  The priestess came up with a trick.  She gathered up the most prominent Galindians and said: "Our Gods wish that you all go to war against Mazovia (region in central Poland), but do not carry any weapons with you. Following this order, the Galindians marched against the Polish lands looting all they could and kidnapping people. Some of those kidnapped managed to escape and report back about the lack of weapons. A pursuit was started and soon the Galindians suffered an enormous defeat. Not long afterwards, the Jatvingians (Sudovians) attacked those lands sparing only few people who were used as slaves. And so these lands were deserted when we decided to settle here."

The above report was made around 1326 by a Teutonic chronicler Peter von Dusburg.

While the story itself is interesting, historians do not give it much credibility and it is considered a legend, rather than an actual report. Unfortunately, little is known about this tribe. We know that they were a Baltic tribe that lived in the area of today's Masuria (Great Lakes, north-eastern Poland) reaching to south-western part of Lithuania. They occupied those territories around the 5th century B.C. to the 13th century A.D. According to some reports, a group of Galindians marched against Rome as an ally of a few Germanic tribes.

Oral reports claim that the Galindians lived mainly on wet and swampy terrains in order to protect themselves against attacks from other tribes. They built wooden huts on posts that were stuck into the swamp. They also built paths that went through the most dangerous parts of the swamps. Only few of those paths lead to the settlements and most of them would suddenly stop in the middle of the swamp, so strangers would get stuck there for all eternity. Rightly or wrongly, the Galindians are also said to have killed St. Adalbert.

We really do not know why the Galindians perished.  One legend claims that they were murdered by the Jatvingians who attacked their lands in winter when it was easier to cross the swamps. There are also claims that it was the Teutonic Knights who caused their demise.  The Galindians had well developed contacts with the Mediterranean world with which they traded amber. Archeological findings revealed cemeteries with numerous artifacts, many of which originated from the Roman Empire.

In Poland's Masuria, Great Lakes region you can find sculptures made by local artists who claim to have reproduced Galindian art. They look like this:  


In the summer months you can find events, shows and happenings depicting Galindian culture through the eyes of modern artists. This region is very popular among vacationers because of its gorgeous lakes, forests, monuments and folk art. Masuria is the place for sailing and other forms of water sports, hiking, sightseeing and contemplating nature.

Next post will be made on the weekend of 22-23 of January. It will be a short story of chocolate with a visit to Jamaica. Huge thanks to http://www.uscts.com/ for their help with terminology research.
==========================================================
Galindowie- prastare i potężne plemię otoczone siłą wielu bogów.

"Jest nas zbyt wiele i może nie wystarczyć pożywienia dla wszystkich" - stwierdziła męska starszyzna plemienna. Zabijmy więc wszystkie nowonarodzone dziewczynki! Chłopców oszczędzimy, bo kiedyś dorosną i zostaną wojownikami broniącymi nasze plemię przed atakami z zewnątrz. Kobiety ukrywające swoje córki zostaną ukarane poprzez obcięcie piersi."

I taka decyzja została podjęta. Starając się zemścić za tę okrutną decyzję matki udały się do kobiety uznawanej przez Galindów za kapłankę i poprosiły ją o pomoc w przygotowaniu pewnego planu. Kapłanka wymyśliła podstęp. Zebrała najbardziej wpływowych Galindów i rzekła: "Bogowie chcą żebyście wyruszyli na wojnę przeciwko Mazowszu, ale nie bierzcie ze sobą żadnej broni. Słuchając się wyroczni Galindowie wyruszyli przeciwko polskim ziemiom grabiąc co się dało i uprowadzając ludzi. Niektórym z uprowadzonych udało się uciec i donieść o braku broni. Rozpoczął się za nimi pościg i wkrótce Galindowie ponieśli sromotną klęskę. Niedługo potem Jadźwingowie (Sudowie) najechali te ziemie pozostawiając przy życiu tylko niewielu ludzi, którzy zostali wzięci w niewolę. Tak więc ziemie te były wyludnione kiedy my zdecydowaliśmy się tu osiąść."

Powyższy zapis został zrobiony około roku 1326 przez krzyżackiego kronikarza Piotra z Dusburga.

Mimo, że sama historia jest ciekawa, to jednak historycy nie uważają jej za zbyt wiarygodną, jest więc uznawana za legendę niż za faktyczne sprawozdanie. Niewiele niestety wiemy na temat tego plemienia. Wiemy, że było to plemię bałtyckie, które zamieszkiwało tereny obecnych Mazur, Wielkich Jezior do południowo-zachodniej Litwy. Okres ich bytowania na tych terenach datuje się na około V wiek p.n.e. do XIII wieku n.e.  Niektóre wzmianki wspominają o grupie Galindów, która wyruszyła na Rzym jako sprzymierzeniec kilku plemion germańskich.

Przekazy ustne twierdzą, że Galindowie mieszkali głównie na terenach podmokłych i bagnistych, które miały chronić ich przed atakami innych plemion. Budowali drewniane chaty na palach zatykanych w bagno. Budowali też ścieżki prowadzące przez najbardziej niebezpieczne tereny na bagnach. Tylko niektóre z nich prowadziły do osad, a większość kończyła się nagle pośrodku bagna. Obcy przybysze więc grzęźli na bagnach na wieki. Galindowie - słusznie, lub nie - są uważani za plemię, które zabiło Św. Wojciecha.

Tak naprawdę, to nie wiemy dlaczego doszło do schyłku plemienia Galindów. Według jednej z legend zostali wybici przez Jadźwingów, którzy najechali ich ziemie w zimie, kiedy to łatwiej było przeprawić się przez bagna. Pojawiają się też twierdzenia, że do ich końca przyczynili się Krzyżacy.  Galindowie posiadali dobrze rozwinięte kontakty ze światem śródziemnomorskim, z którym handlowali bursztynem. Znaleziska archeologiczne ujawniły cmentarze z licznymi przedmiotami, z których wiele pochodziło z cesarstwa rzymskiego.  

Na powyższych zdjęciach przedstawione są rzeźby stylizowane na sztukę Galindów wykonywane przez lokalnych artystów na Mazurach.

W miesiącach letnich można trafić na spektakle i happeningi przedstawiające kulturę Galindów oczami współczesnych artystów. Polskim czytelnikom oczywiście nie trzeba zachwalać walorów turystycznych i rekreacyjnych Mazur.

Następny post pojawi się w weekend 22-23 stycznia. Będzie to krótka historia czekolady połączona z wizytą na Jamajce. Ogromne dzięki dla firmy http://www.uscts.com/ za pomoc w sprawdzaniu terminologii.

Monday, January 10, 2011

Who's There? Kto tam?

<>

End and beginning of a year is the opportunity for astrologers and sages of various sorts to come up with predictions.

So according to them what is in store for us in 2011?

Two 1's are like a path towards improvement. This is supposedly going to be the year of finalizing pending issues. The second 1 also symbolizes a second chance, it is good time to confront our dreams and for reconciliations.

Personally, I do not believe in predictions, but it's fun to go back to them at the end of the year and see what, if anything came true.

If on the other hand, the interpretation of Beethoven's 5th Symphony is to be believed,(the very first notes of it are pictured at the top of this entry) it starts with the fate knocking at the gates of our life. The music then flows on to the victorious struggle of the human being against merciless fate.

Anyway, may fate in this New Year be a very happy one for all of us.

And meanwhile, a very warm welcome to my home. The music background in the video above is Vivaldi.


Koniec oraz początek roku, to okazja dla astrologów i mędrców wszelkiego rodzaju do przygotowywania przepowiedni.

Co nas więc według nich czeka w 2011 roku?

Dwie jedynki są jak nowa droga ku lepszemu. Ma to być rzekomo rok finalizowania nierozstrzygniętych spraw. Druga jedynka symbolizuje też drugą szansę, jest to dobry czas na zmierzenie się z marzeniami oraz na pojednania.

Osobiście nie wierzę w przepowiednie, ale fajnie jest do nich wrócić pod koniec roku i zobaczyć co i czy w ogóle cokolwiek się sprawdziło.

Jeśli z kolei mamy wierzyć w interpretację 5 Symfonii Beethovena, (jej pierwsze nuty
przedstawione są u góry niniejszego postu)
to zaczyna się ona od losu, który puka w bramy naszego życia. Muzyka następnie płynie w kierunku zwycięskiej walki człowieka z bezlitosnym losem.

Tak czy inaczej, niech los w tym Nowym Roku będzie szczęśliwy dla nas wszystkich.

A tak w międzyczasie, to bardzo ciepło witam w moim domu. Muzyka w tle w
powyższym wideoklipie, to Vivaldi.


Next post coming up will be on Friday, 14 of January, 2011 and it will be about a  mysterious tribe of Galindians. Many thanks to USCTS.com for help with terminology  research. I shall attempt to post in 2 languages: English and Polish.


Następny post zostanie zamieszczony w piątek 14 lutego, 2011 i będzie o tajemniczym plemieniu Galindów. Wielkie dzięki dla firmy USCTS.com za pomoc w badaniu terminologii. Będę się starała, aby moje posty były w 2 językach: angielskim i polskim.